0064
09-10-1995
ZONDER TITEL ’95 (VOOR ALFRED)
Guda Koster
Beeldend Kunstenaar
Hoofdthema in mijn werk is de paradox: afwezigheid – voelbare aanwezigheid.
Alledaagse voorwerpen staan model voor mijn werk. Door de beelden op een vervreemdende wijze te manipuleren veranderen de objecten van hun identiteit. Door het gebrek aan functionaliteit krijgen de objecten een andere betekenis, waarvan de interpretatie niet éénduidig is. Vaak verhullen de beelden. De buitenkant is zichtbaar, een binnenruimte wordt gesuggereerd. Hierbij is het gebruik van textiel essentieel. Textiel is flexibel, nodigt uit tot aanraken en het ‘ventileert’, waardoor de binnenruimte voelbaar wordt, doordat er als het ware een in- en uitademen gesuggereerd wordt.
De ruimte die de objecten in mijn bergruimte innemen is veel kleiner dan de ruimte die het object in zijn oorspronkelijke vorm inneemt. Bijna alles is inklapbaar, opvouwbaar, zodat het gemakkelijk te vervoeren valt door één persoon.
Ruimte is niet alleen het aantal m2 dat het object inneemt. Ik streef ernaar de beelden een atmosfeer te geven zodat het beeld een uitstraling krijgt die verder gaat dan de ruimte die het beeld werkelijk inneemt. Menselijk lichaam als ruimte.
–GK
