0035
16-05-1994
ZONDER TITEL
Connie Dekker
Beeldend Kunstenaar
Zoals een architectonische ruimte als drager van een betekenis kan worden gezien, heeft Connie Dekker het ruimtelijk manuscript opgevat als drager van de mentale ruimte. Als metafoor heeft zij voor een oud spel gekozen: het schaduwspel. Bij het schaduwspel verdwijnt de muur en verschijnt een andere wereld, een schaduwwereld: die van de verbeelding. De zwaan functioneert als geleide.
Het borduren is een middel geworden om het persoonlijke meer ruimte te geven. Dit gebeurt steeds minder aan de hand van mythen en oude verhalen. Steeds meer wordt het mijn verhaal, op vergelijkende wijze, zoals in het bevroren ballet van de zwanen die ik borduur. Het is er mij niet om te doen de realiteit in beelden te vertalen. Het gaat er juist om de beelden realiteit te laten worden, in de hoop dat zich een wereld ontvouwt waar de dingen nu eenmaal niet anders kunnen zijn dan zo. Zoals in die verhalen gaat het ook in mijn borduurwerk niet alleen om het resultaat, maar ook om wat er tijdens het borduren gebeurt. Als echo’s van de geest weven gedachten zich door naald en draad in het doek. En hier ben ik onmachtig, want het is aan de toeschouwer of hij ze herkent.
–CD
